Qarakesek - Есіңе алдың

Есіңде ме, есіңде ме өткен күндерің,
Жауратып жүрме олсыз айлы түндерің.
Көтеруші еді көңіліңді жымиып күлгені,
Олсыз құлпырмады ауладағы гүлдерің.

Ойлар келе береді қайғысын ертіп алып,
Артыңнан ере береді, қашсаң, жетіп алып.
Ойларды жинама
Ақылға сыймаған.
Түндерің көп көз ілмеген,
Үмітің бар үзілмеген.
Іздері бар көздеріңде өткен күздеріңнен,
Төгілген моншақтар жанарыңнан бақыт боп тізілмеген.